Antagonis H2, kadangkala dirujuk sebagai H2RA[1] dan juga dipanggil penyekat H2, ialah kelas ubat yang menyekat tindakan histamin pada reseptor histamin sel parietal dalam perut. Ini mengurangkan pengeluaran asid perut. Antagonis H2 boleh digunakan dalam rawatan dispepsia, ulser peptik dan penyakit refluks gastroesofagus. Mereka telah diatasi oleh perencat pam proton (PPI); omeprazola PPI didapati lebih berkesan dalam kedua-dua penyembuhan dan mengurangkan simptom ulser dan refluks esofagitis daripada penyekat H2 ranitidina dan simetidina.[2]Antagonis H 2 ialah sejenis antihistamin, walaupun dalam penggunaan biasa istilah "antihistamin" selalunya dikhaskan bagi antagonis H1 yang melegakan tindak balas alahan . Seperti antagonis H1, sesetengah antagonis H2 berfungsi sebagai agonis songsang dan bukannya antagonis reseptor disebabkan oleh aktiviti konstitutif reseptor ini.[3]Antagonis H2 prototaip, simetidina, telah dibangunkan oleh Sir James Black[4] di Smith, Kline & French – kini GlaxoSmithKline – pada pertengahan hingga akhir 1960-an. Ia pertama kali dipasarkan pada 1976, dan dijual di bawah nama dagang Tagamet, yang menjadi ubat blockbuster pertama. Penggunaan hubungan struktur-aktiviti kuantitatif (QSAR) membawa kepada perkembangan agen lain – bermula dengan ranitidina, pertama kali dijual sebagai Zantac, yang mempunyai lebih sedikit kesan buruk dan interaksi ubat, serta lebih kuat.Penyekat H2, yang semuanya berakhir dengan "-tidina", tidak sama dengan antagonis reseptor H1 yang melegakan gejala alahan.[5]